Rozdział 9

Oczami Francesci.
Gdy chłopak od nas odszedł byłam w kompletnym zmieszaniu. Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Spojrzałam na Federico i na jego twarzy wyczytałam: złość, niedowierzanie i smutek. Było mi tak strasznie głupio. Chciałam zaszkodzić Lu, a pogrążyłam samą siebie.
- Dlaczego to zrobiłaś?- zapytał po długim milczeniu.
- Bo się bałam! Bałam się że cię stracę. Widzę jak zawsze patrzysz na Ludmiłę, jak dobrze wam w swoim towarzystwie. Zrozumiałam że prędzej czy później byś mnie dla niej zostawił. Chciałam po prostu was od siebie oddalić. -mówiłam przez łzy.
Chłopak ponownie zamilkł.
- Naprawdę myślisz że skaczę z jednego kwiatka na kwiatek.? -zapytał.-Nie. Ale tą sytuacją nie pomogłaś naszemu związkowi. To koniec.- dodał i odszedł.
- Fede błagam!-krzyczałam za nim, ale nawet się nie odwrócił. Miałam do siebie żal i w głębi duszy nienawidziłam samej siebie. Miłość źle na mnie podziałała. Sprawiła że stałam się zazdrosna, niemiła i odpychająca. Przez to straciłam nie tylko miłość swojego życia , ale także najlepszą przyjaciółkę. Szkoda że zrozumiałam to dopiero teraz....

~~~~*~~~~

Oczami Ludmiły. 

Tak jak Fede poprosił czekałam na niego w sali. Cieszyłam się jak nigdy że chłopak mi ufa. Po 15 minutach czekania wszedł do sali. 

- Nareszcie.Ile można czekać.- zaśmiałam się. 

- Jak ci nie pasuję trzeba było wyjść!- krzyknął na mnie. Nie wiedziałam o co mu chodzi. 

- Dlaczego podnosisz głos?- zapytałam. 

Chłopak nic nie odpowiedział tylko ściągnął bluzę i rzucił ją w kąt sali. 

- Tańczymy czy będziesz mi się tak przyglądać?- Jego zachowanie było odrażające. 

- Wiesz co? Nie wiem co zaszło tam między tobą a Fran, ale ja nie jestem od tego żebyś się na mnie wyżywał. Coś czuję że dzisiaj do tej próby nie dojdzie.- wykrzyczałam, zabrałam torbę i wyszłam. Nie miałam ochoty siedzieć tam i znosić jego humorków. 

Udałam się do sali w której przebywała Violetta, Camilla i Nati. Właśnie o czymś plotkowały. 

- Co tam ?- zapytałam i usiadłam obok. 

- Violetta właśnie nam opowiada o próbie z Diego.- Camilla podniosła brwi, a my tylko się zaśmiałyśmy. 

- I jak było?- naprawdę byłam ciekawa. 

- Wiecie co okazuję się że to naprawdę miły i sympatyczny chłopak. Nieźle się dogadujemy. Podoba mi się.- mówiła rozpromieniona. 

- Kto ci się podoba? - zapytał Leon który właśnie wszedł do sali. Na twarzy przyjaciółki dostrzegłam lekkie przerażenie.

- Violetta właśnie nam opowiadała o filmie i stwierdziła że bardzo jej się podoba. Takie tam romansidło. - postanowiłam jej jakoś pomóc. 

- Yyy tak-zaczęła.-Pamiętasz jak byliśmy w kinie na tym no "Drobna niedogodność"? Właśnie to im polecałam. 
- Tak w sumie coś mi się kojarzy. No ale ja spadam na próbę z Larą. Do zobaczenia później.- Leon złożył na jej ustach długiego buziaka i wyszedł. Fajnie się tak na nich patrzyło. Tworzyli bardzo zgraną parę. 
-Dziękuję.- odetchnęła z ulgą. 
- Nie ma problemu.-przytuliłam ją.
Później zaczęłyśmy plotkować na różne tematy. Kochałam towarzystwo dziewczyn i cieszyłam  się że już wszystko zeszło na dobrą drogę. Nigdy nie potrzebowałam samotności tylko bliskości ludzi. Właśnie teraz czuję się potrzebna i doceniona. 
- A jak tam próba z Fede?- wyskoczyła Violetta. No extra musiała sobie przypomnieć o tym akurat teraz.?!
- Nie było żadnej próby- odpowiedziałam spokojnie. Nie chciałam pokazać że zachowanie Fede trochę mnie zabolało. Nie powinien odnosić się do mnie w taki sposób. Tym bardziej że ja nie byłam niczemu winna.
- Stało się coś?- zapytała Nati. Ona jako jedyna wiedziała o sprawię z Francescą i trochę się przeraziła.
- Nie. Chyba pokłócił się z Fran i swoje emocję postanowił rozładować na mnie. Był chamski.- powiedziałam.- Nie chciałam z nim pracować w takiej atmosferze. 
- Masz rację. Też bym poszła.- odezwała się Cami.
Poprosiłam je, aby temat Fede zostawić i porozmawiać o czymś innym. Zgodziły się. Jednak nie zostało nam dużo czasu bo zaczynały się zajęcia z Beto. 
Gdy szłam do szafki po zeszyt wpadł na mnie Federico. 

- O Ludmiła.-złapał mnie za rękę.-Wszędzie cię szukałem. Chciałem cię przeprosić. Po zerwaniu z Francescą byłem zdenerwowany, ale to nie usprawiedliwia mojego zachowania. To jak?- zrobił minę słodkiego, bezbronnego zwierzaczka. Nie mogłam się dłużej na niego gniewać. Chwilę spędzone z nim były chwilami najlepszymi. 

- Chyba wiesz że nie potrafię się na ciebie długo gniewać. -powiedziałam.- Czekaj..Czy ty powiedziałeś że zerwaliście? - dopiero to do mnie dotarło. 

- Nie chcę mówić o tym teraz. Zapraszam cię po szkole na lody i wtedy porozmawiamy.- uśmiechnął się. Jak na chłopaka po rozstaniu wyglądał zbyt radośnie. No ale nie mi to oceniać. 

- Ok. To widzimy się później.- odwzajemniłam uśmiech i poszłam. 

W głębi duszy się cieszyłam że ich związek dobiegł końca. Fede  zasługuję na kogoś znacznie lepszego..

_______________________

Wróciłam xD

Nareszcie po testach.! Zawaliłam całkowicie matme i przyrodnicze , no ale życie ;c 

Mam dla was kolejny rozdział :D

Wiem że słaby no ale się rozleniwiłam tak trochę :D 

Będzie lepiej...

Miłego czytania <3